“ชิโร่” แมวอ้วนจอมกวน ทั้งขี้อ้อน ขี้แกล้ง หวงยาย และแสบจนหมาเจ้าถิ่นยังต้องยอม

7 May 2020

พบกับชิโร่ น้องแมวขนปุยตัวอ้วนพันธุ์ไซบีเรียนฟอเรสต์ (ไม่ได้อ้วนเพราะขน แต่อ้วนจริงๆ) ส่วนชื่อของนาง คุณยายเป็นคนตั้งให้ โดยเป็นชื่อหมาชิโร่ของชินจังในการ์ตูน

เรื่องราวของชิโร่เริ่มต้นขึ้นเมื่อคุณแวนด้าร์ ซื้อน้องมาจากคนรู้จักที่ขายแมว ประเด็นคือ เธอไม่มีโอกาสได้เลือกแมวเลย เพราะตอนนั้นเหลือเจ้าชิโร่เพียงตัวเดียว

คุณแวนด้าร์ ไม่ได้ซื้อน้องมาเพียงเพราะเลือกไม่ได้หรอกนะ แต่มีบางอย่างที่ทำให้เธอตกหลุมรักมันตั้งแต่แรกพบ จึงพามันกลับบ้านอย่างไม่ลังเลเลย

ในช่วงแรกๆ ชิโร่ค่อนข้างขี้อาย เรียบร้อย ไม่โวยวาย แต่เมื่อเวลาผ่านไป นางเริ่มคุ้นชินกับบ้านใหม่ และครอบครัวใหม่ นางก็เปลี่ยนไปราวกับคนละตัว

ชิโร่กลายเป็นแมวขี้เล่น กินเก่ง วันหนึ่งกินหลายรอบมาก กลางคืน น้องไม่หลับไม่นอน ชอบไปปลุกทาสให้เล่นด้วย หรือไม่ก็ให้ไปเทอาหารให้

ล่าสุด น้องน้ำหนักมากถึง 14 กิโลกรัมแล้ว แต่ดีนะที่ความอ้วนของชิโร่ไม่ได้ส่งผลต่อสุขภาพของนาง

นอกจากขี้เล่น กินเก่งแล้ว ชิโร่ยังเป็นแมวที่กล้าหาญมากๆ เพราะนางไม่กลัวหมาเลย บางทีก็ออกไปเล่นกับหมา หนักหน่อยก็วิ่งไล่กัดหมา เรียกได้ว่าเป็นเจ้าถิ่นในละแวกบ้านเลยหล่ะ

ท้ายซอยบ้านของคุณแวนด้าร์ มีฟาร์มเป็ดอยู่ ซึ่งวันไหนที่เจ้าชิโร่หนีออกจากบ้านไปได้ มันก็จะไปวิ่งไล่เปฺ็ดเหล่านั้น แต่โชคดีที่มันไม่ได้ทำร้ายเป็ด ตรงกันข้าม มันช่วยต้อนเป็ดกลับเข้าเล้า

ด้วยความโดดเด่นทั้งรูปร่างและนิสัย ทำให้ชิโร่กลายเป็นที่รู้จักของผู้คนในละแวกนั้น รวมไปถึงป้าๆ ยายๆ ด้วย

เมื่อไหร่ก็ตามที่ชิโร่หนีออกจากบ้าน แล้วไปเล่นซุกซนข้างนอก กลับมาอีกที นึกว่าคนละตัว เพราะจากคนสีขาว กลับกลายเป็นสีเทาเลย (โดนจับอาบน้ำวนไป)

นอกจากคนในละแวกบ้านที่รู้จักน้องชิโร่แล้ว คนส่งของ โดยเฉพาะพนักงานเคอรี่ ก็รู้จักและคุ้นเคยกับน้องเป็นอย่างดีด้วย แต่ใครที่มาครั้งแรก อาจเข้าใจผิดเล็กน้อย

โดยเวลาที่รถเคอรี่มา ชิโร่จะชอบไปยืนรอหน้าบ้าน และเวลาเคอรี่โทรหาคุณแวนด้าร์ ก็จะถามว่า “ใช่บ้านที่มีหมาสีขาวยืนอยู่หรือเปล่าครับ?”

คุณแวนด้าร์จึงบอกไปว่า “บ้านนี้ไม่มีหมาหรอพี่ เข้ามาเลย” พอพนักงานเข้ามา ก็ชี้ไปที่เจ้าชิโร่ แล้วบอกไปว่า “นั่นไง หมาบ้านพี่ บางแก้วซะด้วย”

คุณแวนด้าร์จึงตอบไปว่า “อ๋อออ นั่นแมวค่ะ ไม่ใช่หมา” ตอนนั้นชิโร่เหมือนรู้ว่ากำลังถูกนินทา เลยถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมทำหน้าเซ็ง ทำเอาคนส่งของถึงกับหัวเราะลั่นเลย

ตั้งแต่นั้นมา ชิโร่ก็ถูกพูดถึงต่อๆ กันในแวดวงคนส่งของ และใครก็ตามที่มาส่งของบ้านนี้ แล้วไม่เจอเจ้าเหมียว พวกเขาจะถามหามันทันที

ชิโร่มีนิสัยขี้อ้อนมากๆ ชนิดที่ว่าอยู่ใกล้ใคร คนนั้นก็จะตกหลุมรักมันจนถอนตัวไม่ขึ้น ไม่เว้นแม้แค่คุณยาย (แม่ของคุณแวนดาร์)

ตอนแรกคุณยายบอกว่าอย่าให้มันเข้าห้องนอนเด็ดขาด เพราะขนมันร่วงเยอะ และอีกสารพัดเหตุผลโน่นนี่นั่น

แต่ชิโร่เป็นแมวอินดี้ เลยไม่สนใจว่าห้องไหนเข้าได้ ไม่ได้ มันชอบเดินตามคุณยายเข้าห้องนอนตลอดเลย แถมยังเอาใจด้วยการนวดให้ยาย อ้อนยาย และนอนใกล้ๆ

ยัง ยังไม่หมดเพียงเท่านี้ วันดีคืนดีก็จับกิ้งก่ามาให้ บางวันก็พาเพื่อนมาแนะนำ เพื่อที่ว่านี้ไม่ใช่แมวนะ แต่เป็นจิ้งเหลน

เจอรุกหนักแบบนี้ มีหรือคุณยายจะต้านทานไหว ล่าสุด ชิโร่กลายเป็นหลานรักของยายไปแล้ว มันสามารถเข้าห้องยายได้ทุกเมื่อ บางทีก็นอนทับยาย และดูหนังด้วยกัน

พอรู้ว่าทุกคนรัก ทุกคนสปอย ชิโร่ได้ใจใหญ่เลย มันจึงชอบปลุกทาสตอนตี 4 ด้วยการกัดแขนบ้าง กัดผมบ้าง หรือไม่ก็กระโดดทับ เพียงเพราะต้องการให้พวกเขาเล่นด้วย

ส่วนเวลากลางวัน น้องจะชอบมาดักขาทาส เรียกง่ายๆ คือ ชอบแกล้งมนุษย์นั่นแหละ