เรารู้ว่าทุกคนไม่ได้ชอบสัตว์เหมือนเรา ดังนั้นถ้าเราจะเอาสัตว์เลี้ยงเข้าบ้าน แล้วคุณพ่อรู้สึกไม่ชอบใจ เราก็พอจะเข้าใจได้
แต่ที่ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ก็คือทำไมคนที่บอกว่าไม่อยากให้เลี้ยงมัน กลับเป็นคนที่เอาอกเอาใจมันที่สุดในบ้านนี่สิ ถ้าจะรักมันขนาดนี้ก็ไม่เห็นต้องบอกว่าไม่อยากเลี้ยงมัแต่แรกเลย!!
พ่อที่ไม่อยากเลี้ยงมัน เอาขนมแต่ละถุงให้มันดู มันจะได้เลือกว่าอยากกินถุงไหน
ตอนแรกพ่อไม่ยอมเลี้ยงหมาหรอก แม่ต่างหากที่ยอมให้เลี้ยงมัน แต่ตอนนี้ไม่รู้ใครรักมันมากกว่า
พ่อที่ไม่ชอบสัตว์จะยอมให้พวกมันรายล้อมขนาดนี้จริงเหรอ
ไหนบอกไม่อยากให้หมาขึ้นเตียงไง
จากพ่อไม่อยากเลี้ยงแมว กลายเป็นแมวที่เริ่มรำคาญพ่อแล้ว
พ่อที่เกลียดมัน ยอมนั่งค้างท่านี้เพื่อไม่ให้มันตก
ตอนแรกไม่ให้เลี้ยงแมว ตอนนี้แบ่งแซลมอนให้มันกินแล้วจ้า
ไม่รักหมาจริงๆ เหรอพ่อ กอดกันซะขนาดนั้นอะ
พ่อบอกว่าแพ้แม้ แต่เวลามันกัดกับแมวข้างบ้านพ่อวิ่งออกไปช่วยก่อนเลย ตอนนี้มันเลยติดพ่อแล้วมารอเขากลับบ้านแล้ว
ทำมารำคาญเวลาเราอ้อนขอเลี้ยงแมว ตอนนี้รำคาญเราแล้ว อยากอยู่กับแมวซะงั้น
อาทิตย์ก่อนผมเอาแมวไปฝากพ่อ กลับมาอีกทีพ่อทำห้องนั่งเล่นเป็นห้องเล่นของแมวซะแล้ว
ผมแอบผ่านไปเจอพ่อที่ไม่อยากได้หมา นอนกอดมันแล้วร้องเพลงให้มันฟังด้วย
แค่หมานอนซบ พ่อก็ไม่ยอมลุกขึ้นแล้ว เขากลัวจะทำมันตื่น
ไม่อยากเชื่อเลยว่าพ่อที่ไม่ให้เลี้ยงเจ้าหมาตอนแรกจะเต้นกับมัน
พ่อบอกว่าอย่าลืมเอาเบาะมาให้มันด้วย เพราะรถเข็นมันเย็นเกินไป แต่ตอนแรกยังไม่อยากเลี้ยงมันอยู่เลย
ต้องลงไปอ่านหนังสือพิมพ์ใกล้หมาขนาดนั้นเลยเหรอขุ่นพ่อ!?
ที่มา: Bright Side
