การบอกลาสัตว์เลี้ยงเป็นเรื่องที่น่าเศร้าเสมอ ทว่านั่นก็ไม่ได้หมายความเราควรลืมมัน ความทรงจำและความรักที่มีให้มันจะยังคงอยู่ในใจเราเสมอ เหมือนอย่างที่ครอบครัวนี้ได้บอกถึงมันในวันที่มันจากไป
Paul Grondahl เขียนถึงหมาของเขาว่า…
“เราให้ลูกหมาเป็นของขวัญกับ Caroline ในวันเกิดครบ 4 ขวบของเธอ
สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสุขเมื่อเห็นเจ้าขนปุยตัวน้อย ขณะที่มันอ้อมมาด้านหลังเพื่อเลียแขนของเธอ ตอนนั้นฉันถ่ายรูปเอาไว้ทันด้วย”
“เจ้าหมา Daisy ไม่สามารถเป็นสุนัขโชว์ได้ เพราะมันมีจุดสีขาวเล็กๆ หลังอุ้งเท้าหน้า และจุดอื่นๆ บางส่วนที่ไม่สมบูรณ์แบบด้วย
ถึงมันจะไม่ได้เป็นหมาที่สมบูรณ์แบบในด้านไหนเลย มันก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่มอบความรักให้พวกเราในแบบที่ไม่มีใครเทียบได้”
“Daisy นั้นเป็นเด็กดี มันไม่ทำรองเท้าพวกเราพังเลย ยกเว้นแค่ปลายพลาสติกตรงเชือกรองเท้าในบางครั้งเท่านั้น และถ้าเราดุมันมันก็จะทำท่ารู้สึกผิด
มันเป็นนักกระโดดตัวยง มันชอบกระโดดเข้าหาใครก็ตามที่เข้ามาในบ้าน เราไม่สามารถบอกให้มันเลิกกระโดดได้เลย จนกระทั่งมันข้อเสื่อมตอนอายุ 10 ขวบ มันจึงเลิกทำเพราะกระโดดไม่ไหว”
“ตอนนี้ Daisy อายุ 14 ปีแล้ว…มันป่วยหนักจนยืนไม่ไหว มันสั่นไหวเหมือนกับประตูเก่าที่ใกล้พัง ดวงตาของมันเริ่มหมดประกายสดใส”
สัปดาห์ที่แล้วเราจึงตัดสินใจว่าจะให้มันจากไปอย่างสงบ ถ้านับตามอายุหมามันก็อายุ 98 ปีแล้ว เราเลือกที่จะทำให้มันไปสบายดีกว่ายื้อมันไว้เพื่อให้เราพอใจ”
จะเห็นได้ว่าถึงพวกเขาจะต้องจากกับเจ้าหมา พวกเขาก็ยังจำทุกช่วงเวลาที่ได้ใช้ร่วมกับมันได้อยู่ พวกเขายังรักและคิดถึงมันแบบไม่ลดน้อยลงเลย พวกเขาคงไม่มีวันลืมเจ้าหมาตัวนี้แน่
ที่มา: Dog Heirs
