ในวันที่ฝนตกหนักวันหนึ่ง พนักงานในองค์กรทนายความแห่งประเทศบราซิล (Order of Attoneys of Brazil) เห็นแมวจรจัดกำลังตากฝนอยู่แถวตึก
เขาสงสารมันจึงช่วยเอามันมาอยู่ในล็อบบี้ และจัดที่ให้มันนอนในกล่องเล็กๆ ใบหนึ่งซึ่งปูหมอนนุ่มๆ รองไว้ รวมทั้งเอาอาหารให้มันกินระหว่างหลบฝนด้วย
นั่นอาจทำให้มันคิดว่ามันเจอบ้านของตัวเองแล้ว ถึงฝนจะหยุดตกมันก็เลยยังปักหลักอาศัยอยู่ในล็อบบี้ต่อ และคอยเข้าไปทักทายคนที่เข้ามาติดต่อธุระที่นั่น พวกเขาจึงเลี้ยงมันต่อไปและตั้งชื่อมันว่า Leon
ถึงจะมีคนชอบ Leon มากมาย แต่ก็มีคนนอกและพนักงานบางคนที่ไม่ชอบมันเช่นกัน บางคนบอกว่ามันชอบเข้ามาใกล้ๆ โดยรู้ตัวจึงกลัวว่าจะเหยียบเข้า และก็มีคนที่บอกว่าองค์กรที่ต้องจริงจังอย่างเราไม่ควรมีแมวเช่นกัน
Auriney Brito ซึ่งเป็นพนักงานคนหนึ่งที่ต้องการให้มันอยู่ต่อ จึงรวมตัวกับเพื่อนๆ ลุ่มหนึ่งที่ชอบมัน และนำเรื่องของมันไปปรึกษากับ Fernanda Marinela ซึ่งเป็นประธานองค์กรในตอนนั้น
เธอจึงหาทางออกด้วยการมอบตำแหน่งงานให้มัน เพราะการที่มันเป็นแมวจรจัดทำให้มันไม่มีเหตุผลที่ต้องอยู่ที่นี่ แต่ถ้ามันกลายเป็นพนักงาน นอกจากเธอก็ไม่มีใครสามารถไล่มันออกไปได้แล้ว
ด้วยเหตุนี้ Leon จึงได้กลายมาเป็นพนักงานต้อนรับขององค์กร ซึ่งต้องบอกเลยว่ามันขยันทำงานจริงๆ
แม้ว่าเจ้าแมวจะไม่ได้เงินเดือน มันก็ได้อาหารและที่อยู่เป็นค่าตอบแทนในการทำงาน รวมทั้งยังมีคนดูแลและพาไปหาหมอให้ด้วย
หลังพามันไปตรวจกับสัตวแพทย์เสร็จ พวกเขาถึงได้รู้ว่าที่มันไม่ร้องเหมียวๆ และทำตัวเป็นแมวเงียบมาตลอด เป็นเพราะตอนเป็นแมวจรจัดมันถูกทำร้ายจนเส้นเสียงเสียหายนี่เอง
ถึงจะไม่มีเสียงร้องแต่ Leon ก็ทำหน้าที่เดินเข้ามาต้อนรับคนอย่างสม่ำเสมอ ความขยันอย่างต่อเนื่องของมันทำให้ Marinela ประทับใจในตัวมัน
ความเป็นมิตรของมันสามารถละลายหัวใจของทุกคนได้ แม้แต่คนที่ไม่ชอบมันในตอนแรก ตอนนี้ยังเล่นกับมันอย่างเป็นมิตรเลย
เธอจึงปรึกษากับพนักงาน และเลื่อนตำแหน่งให้มันกลายเป็นทนายความ Dr. Leon ถึงแม้มันจะไม่ต้องว่าความ และยังคงทำงานต้อนรับเหมือนเดิมก็ตาม
ที่มา: Inspire More
