ในเวลาที่แมวสุดรักหายออกไปจากบ้าน ทาสทุกคนย่อมเป็นห่วงและยอมทำทุกทางให้มันกลับมาให้ไวที่สุด แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าวิธีที่จะพามันกลับบ้านมาได้…คือการพึ่งแมวจรจัด
คุณลูกตาล (Luktal Tpw) มีแมวสีเทาปนน้ำตาลอยู่ตัวหนึ่ง เธอตั้งชื่อให้มันว่า หมูอ้วน (ก็พอจะเข้าว่าทำไมตั้งแบบนี้)
ปกติเธอจะเลี้ยงมันไว้แบบปิด ให้มันอยู่แต่ในบ้านเท่านั้น แต่ตอนที่คุณย่าของแฟนเธอเข้ามาเยี่ยมที่บ้าน เธอไม่ทันได้ระวังตอนเข้าบ้านเจ้าแมวจึงวิ่งหนีออกบ้านไป
คุณลูกตาลร้อนใจมากที่เจ้าหมูอ้วนหลุดออกไปข้างนอก เธอเป็นกังวลมากจนร้องไห้เลย เธอกลัวว่าแมวที่เคยอยู่แต่ในบ้านอย่างมันจะไปเจออันตรายข้างนอก
เธอจึงทำประกาศตามหาแมวไปแปะไว้แถวบ้าน ทั้งยังออกไปตามหามันรอบๆ บ้าน ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่เจอเจ้าหมูอ้วนสักที เธอจึงทำได้แค่รอ
ต่อมาระหว่างที่รอมันกลับมาอยู่เธอเล่าว่า “มีคนแนะนำว่า ให้เอารูปหมูอ้วนไปให้แมวแถวบ้านดู ละบอกว่านี่มันชื่อหมูอ้วน ถ้าเจอมันบอกให้มันกลับบ้านด้วย”
พอเธอลองทำแบบนั้นดูบ้างจริงๆ ไม่น่าเชื่อเลยว่าใช้เวลาไม่นานเจ้าหมูอ้วนมันก็กลับมานั่งรออยู่หน้าบ้านด้วยตัวเองแล้ว ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้หายังไงก็ไม่เจอ
บอกตามตรงตอนที่มันหายไปคุณลูกตาลกังวลหน่อยๆ เหมือนกัน ว่าพอมีคนไปเจอมันจริงๆ คนที่เห็นประกาศตามหาจะไม่รู้ว่ามันคือหมูอ้วน
เพราะถึงจะระบุแล้วว่ามันใส่ปลอกคอสีเขียวมีกระดิ่ง แต่ด้วยความที่มันอ้วนจนเหนียงกองเป็นชั้น ทำให้เหนียงของมันบังปลอกคอซะมิดเลย กลัวจะเข้าใจว่ามันเป็นแมวจรจัดแทน
อ้วนแล้วไงใครแคร์
ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าวิธีบอกแมวจรจัดไปตามแมวกลับบ้านจะได้ผลจริงๆ แบบนี้แปลว่าพวกมันน่าจะฟังคำเรารู้เรื่องอยู่เหมือนกัน คราวหลังจะนินทาอะไรพวกมันคงต้องระวังเอาไว้
ส่วนในใบประกาศที่คุณลูกตาลเคยเขียนไว้ ว่ามีรางวัลให้สำหรับคนที่เจอมันและพากลับมาบ้านได้ ตอนนี้ก็คงจะต้องเอาไปมอบให้กับเจ้าแมวจรจัดซะแล้ว
ที่มา: ทาสแมว / Luktal Tpw
