คนที่ตั้งใจจะช่วยสัตว์จริงๆ ไม่เคยสนหรอกว่ามันจะเป็นสัตว์ประเภทไหน ถ้าเห็นว่ามันเดือดร้อนอยู่ล่ะก็ ยังไงก็ต้องช่วยเหลือพวกมันให้ได้
Sharon เห็นสุนัขจรจัดตัวหนึ่งผ่านมาแถวบ้านเธอ มันไม่มีขนเหลือเลย และก็ดูค่อนข้างอ่อนแอ คนรักสัตว์อย่างเธอจึงตั้งใจว่าจะช่วยมัน
เธอค่อยๆ เข้าหามันอย่างระมัดระวัง และสามารถพามันเข้าไปอยู่ในกรงได้ หลังจับมันได้เธอก็ติดต่อไปหาเจ้าหน้าที่ควบคุมสัตว์เพื่อให้พวกเขามารับตัวมัน
ทว่าเมื่อเจ้าหน้าที่มาถึงบ้านของเธอ เธอก็ต้องแปลกใจเมื่อได้รู้ว่ามันไม่ใช่สุนัขจรจัดอย่างที่เธอคิด มันเป็นหมาป่าไคโยตี้ที่หลุดมาในเขตชุมชน ซึ่งมันอันตรายกว่าหมาจรจัดหลายเท่า
ไม่แปลกหรอกที่ Sharon จะแยกหมาป่าไคโยตี้กับสุนัขไม่ออก ยิ่งในสภาพที่มันไม่มีขนแบบนี้ด้วยแล้ว เนื่องจากพวกมันมีความคล้ายคลึงกันมากทีเดียว
ถึงจะรู้ว่ามันเป็นสัตว์ที่อันตราย Sharon และเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้ปล่อยมันไปตามยถากรรม พวกเธอยังคงยืนยันที่จะช่วยมันเหมือนเดิม เพราะยังไงมันก็ยังเป็นสัตว์ที่น่าสงสารอยู่ดี
พวกเธอตั้งชื่อหมาไคโยตี้ตัวนี้ว่า Princess เมื่อมันมาอยู่ในศูนย์ของกลุ่มช่วยเหลือสัตว์แล้ว พวกเขาก็เริ่มให้ยารักษากับมันทันที และก็อาบน้ำกับเอาอาหารให้มันกินด้วย
เจ้าหมาจึงเริ่มหายจากโรคเรื้อนที่เป็นอยู่ มันค่อยๆ อ้วนขึ้นทีละนิด ตัวของมันจึงไม่ผอมติดกระดูกเหมือนเดิมแล้ว มันมีพัฒนาการที่ดีเยี่ยม
ที่สำคัญถึงเจ้าหมาไคโยตี้จะเป็นสัตว์ป่าที่อาจทำร้ายสัตว์อื่น เจ้า Princess ก็ไม่ต้องเหงาเพราะถูกแยกไว้เลย เนื่องจากที่นั่นเองก็มีหมาป่าไคโยตี้ตัวอื่นเช่นกัน มันจึงมีเพื่อนมากมาย
ตอนนี้ Princess หายจากโรคเรื้อนแล้ว มันมีขนทั่วตัวอย่างที่ควรจะเป็น และมันก็สุขภาพดีพอจะเอาตัวรอดเองได้แล้วด้วย ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณ Sharon ที่เลือกจะช่วยมันต่อ แม้ว่ามันจะไม่ใช่หมาทั่วไปก็ตาม
ที่มา: We Love Animals
