การทำใจกับการจากไปของสัตว์เลี้ยงเป็นเรื่องยาก แม้แต่กับผู้ใหญ่ก็ตาม ดังนั้นคุณคงนึกออกนะว่าเด็กหญิง Meredith Scrivener รู้สึกเสียใจขนาดไหนที่เสียหมาของตัวเองไป
Meredith อยู่กับเจ้าหมา Abbey มาตั้งแต่เธอเกิด แต่มันมาตายจากเธอไปด้วยวัย 16 ปีตอนที่เธออายุได้ 4 ขวบ การไม่มีเพื่อน 4 ขาอยู่ข้างๆ เป็นครั้งแรกทำให้เธอเหงามาก
เด็กหญิงหยุดกังวลไม่ได้ว่า ตอนนี้เจ้าหมาที่อยู่บนสวรรค์จะเป็นอย่างไรบ้าง? ใครจะเป็นคนดูแลเอาใจใส่มัน? แล้วมันจะมีความสุขเหมือนตอนอยู่กับเธอรึเปล่า?
หลัง Meredith นำเรื่องนี้ไปเล่าให้ Joy ซึ่งเป็นคุณแม่ฟัง เธอจึงแนะนำให้เด็กหญิงเขียนจดหมายไปหาพระเจ้าดู เผื่อว่ามันจะทำให้เด็กหญิงสบายใจ
ในจดหมายนั้นเด็กหญิงเขียนว่า “ถึงพระเจ้า ท่านโปรดช่วยดูแลสุนัขของหนูได้ไหม? มันตายไปเมื่อวาน ตอนนี้คงอยู่กับท่านบนสวรรค์แล้ว ฉันคิดถึงมันมาก
ฉันมีความสุขที่ท่าให้ฉันอยู่กับมันแม้มันจะป่วย และฉันหวังว่าท่านจะเล่นกับทันแทนฉัน มันชอบว่ายน้ำและเล่นโยนบอล ฉันส่งรูปของมันไปให้ท่านด้วย ท่านจะได้รู้ว่าตัวไหนเป็นหมาของฉัน ฉันคิดถึงมันเหลือเกิน ด้วยรักจาก Meredith”
พอเขียนจดหมายเสร็จ Joy ก็ช่วยลูกสาวติดแสตมป์และเอาไปส่งที่ตู้ไปรษณีย์ โดยที่ไม่ลืมเขียนที่อยู่ผู้ส่งเพื่อให้ไปรษณีย์ตีจดหมายกลับไว้ด้วย
เธอรู้อยู่แล้วว่ามันไม่มีทางส่งไปถึงพระเจ้าได้หรอก แต่ที่ทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อให้ Meredith สบายใจที่คิดว่าตัวเองได้ส่งข้อความฝากให้พระเจ้าดูแลเจ้าหมาแล้ว
ทว่า 2 อาทิตย์ต่อมาก็มีกล่องพัสดุมาวางไว้ที่หน้าบ้านเธอ มันถูกห่อไว้ด้วยกระดาษสีทองสวยงาม แต่ Joy ก็คิดไม่ออกเลยว่าใครกันที่ส่งของมาให้
เมื่อเธอเปิดกล่องออกดู เธอก็ต้องแปลกใจมากที่พบว่ามันเป็นจดหมายซึ่งเขียนตอบกลับมาให้ Meredith พร้อมกับหนังสือ When a Pet Dies ที่แนบรูปกับจดหมายของเด็กหญิงกลับมาหาด้วย
หนังสือที่เด็กหญิงได้รับ
โดยในจดหมายเขียนว่า
“ถึง Meredith เจ้าหมา Abbey ถึงสวรรค์อย่างปลอดภัยแล้ว รูปที่เธอส่งมาช่วยให้ฉันหามันเจอได้ง่ายมาก ตอนนี้ Abbey ไม่ได้ป่วยแล้ว วิญญาณของมันจะอยู่กับฉัน เหมือนกับที่มันยังอยู่ในใจของเธอ
Abbey ดีใจนะที่ได้เป็นหมาของเธอ ในเมื่อเราไม่มีกายหยาบบนสวรรค์ ฉันจึงไม่มีกระเป๋าไว้เก็บภาพของมัน เลยส่งคืนไปให้หนูพร้อมกับหนังสือเล่มนี้ เพื่อให้หนูจำเจ้าหมาได้
ขอบคุณสำหรับจดหมายของหนู และขอบคุณคุณแม่หนูที่ช่วยเขียนมันแล้วส่งให้ฉันด้วย เธอมีคุณแม่ที่วิเศษมาก ฉันจะส่งพรวิเศษให้เธอทุกวัน และขอให้เธอรู้ว่าฉันรักเธอมาก และจะอยู่ในทุกทุกที่ที่มีความรัก จากพระเจ้า”
Joy รู้ว่าจดหมายฉบับนี้ไม่ได้มาจากพระเจ้าหรอก มันคงเป็นจดหมายจากบุรุษไปรษณีย์ใจดีสักคนหนึ่งที่อยากปลอบใจเด็กหญิง
จดหมายฉบับนั้นทำให้ Meredith มีความสุขมากแม้ว่าเจ้าหมาจะจากไปแล้ว แน่นอนว่าพอโตขึ้นเธอก็จะรู้เองว่านั่นไม่ใช่จดหมายจากพระเจ้า แต่มันคงยิ่งทำให้เธอจดจำจดหมายฉบับนี้ได้ดีมากขึ้นกว่าเดิม
ที่มา: Inspire More
